Miłka Raulin ma szanse zostać 10 osobą z polską narodowością oraz najmłodszą Polką, która przetrawersuje Grenlandię jedynie przy użyciu nart.

Celem wyprawy jest pokonanie dystansu około 600 kilometrów z zachodu na wschód wyspy składającej się z około 80% z lądolodu. Punktem startowym wyprawy są współrzędne: 67°09’08’’ N, 50°02’49’’ W znajdujące się w pobliżu miejscowości Kangerlussuaq. Jednym z punków marszu jest początek północnego koła podbiegunowego wyznaczany przez równoleżnik o szerokości geograficznej 66°33’48’’N (pozycja ta nie jest stała i zależy od osiowego przechyłu Ziemi). Wyprawa potrwa około 30 dni, a jej celem jest dotarcie do wschodniego wybrzeża wyspy, do miejscowości Isortoq.
Trawers Grenlandii uważany jest za jeden z najbardziej niebezpiecznych trawersów świata ze względu na niesprzyjające warunki atmosferyczne: wysoką wilgotność względną, niskie temperatury oraz huraganowe wiatry zwane piteraq.  

Do tej pory, przez blisko 30 lat, trawersu Grenlandii z wykorzystaniem jedynie nart (bez użycia kite’a) dokonało jedynie 9 osób z Polski. Miłka Raulin ma szanse zostać najmłodszą i 10 osobą z polską narodowością, która w ten sposób przemieszczała się będzie po lądolodzie. Należy również zaznaczyć, że w 2000 roku przy użyciu kite’a trawersu Grenlandii dokonał Marek Kamiński wraz z Wojtkiem Ostrowskim. Dzięki użyciu kite’ów zespół skrócił czas przejścia 35 dni (pierwsze przejście Grenlandii w Wojtka Moskala i Marka Kamińskiego z 1993 roku) do rekordowych 13 dni.  

Wyprawa Miłki Raulin jest wyprawą międzynarodową: polsko – szwedzko – brytyjską, a jej uczestnicy są eksploratorami, zdobywcami Everestu, Korony Ziemi, pilotami helikopterów i maratończykami. Dobrze dobrany skład zwiększa prawdopodobieństwo powodzenia ekspedycji. Wyprawa organizowana jest bez udziału agencji przez uczestników ekspedycji. W trakcie przygotowań i organizacji uczestnicy zobowiązani byli skompletować szereg dokumentów takich jak: pozwolenie od władz Grenlandii (autonomiczne terytorium zależne od Danii) na pobyt na lodowcu, przedstawienie szczegółowej trasy i koordynat przejścia, rejestracja wszystkich egzemplarzy radia i telefonów satelitarny w rządowej jednostce w Nuuk, dokonanie opłat uprawniających do wejścia na lądolód, przedstawienie gwarancji bankowej na wypadek ewakuacji, przedstawienie oświadczenia ubezpieczyciela, a także przedstawienie osiągnięć sportowych, dokonań podróżniczych oraz umiejętności wszystkich uczestników zespołu. Zespół nie wnioskował o pozwolenie na broń.  

Po dotarciu na miejsce (29.04.2022, Kangerlussuaq) organizacji i przepakowaniu sań, a także pozyskaniu niezbędnego paliwa i uzupełnieniu zapasów żywności, Miłka wyruszy na lądolód 3 maja skąd rozpocznie ekspedycję. Miłka w trakcie wyprawy wyposażona będzie w niezbędny ekwipunek taki jak: pulki (specjalne sanie), buty, narty typu cross country wraz z zapasem fok, osobny namiot, osobną kuchenkę paliwową oraz 15 litrów paliwa (szacunkowo 0,5 litra/dzień), jedzenie o dziennej kaloryczności wymaganej przez ubezpieczyciela i grenlandzki rząd (5000 kcal/dzień) o łącznej wadze 30 kg. Ponad to w skład wyposażenia ekwipunku Miłki wchodzi: lokalizator GPS, telefon satelitarny, panele słoneczne i powerbanki, lina i sprzęt wysokogórski niezbędny do przemieszczania w trakcie wejścia i zejścia po lodowcu, odzież typu anorak oraz odzież osobista i puchowa, śpiwór, karimata, apteczka oraz inne niezbędne wyposażenie.

Największą trudnością w trakcie wypraw będzie dla Miłki:
– stosunek masy ciała do masy ciągniętej na saniach (160% masy ciała 50 kg/ ok 80kg), ekwipunek Miłki nie jest dzielony z innymi uczestnikami wyprawy
– wilgotność względna
– zmienność pogody (roztopy pod koniec wyprawy)
– ryzyko występowania huraganowych wiatrów piteraq  

Planowany powrót do Polski: początek czerwca